تورچ چیست؟

برای درک بهتر عملکرد مشعل‌های جوشکاری، ابتدا باید بدانیم که تورچ جوشکاری چیست. این ابزار مهم در فرآیند جوشکاری گازی، نقش اساسی در انتقال سه مؤلفه حیاتی شامل جریان برق، گاز محافظ و الکترود یا سیم جوش به محل اتصال دارد. تورچ جوشکاری معمولاً به‌صورت اتوماتیک یا نیمه‌اتوماتیک طراحی می‌شود و وظیفه هدایت الکترود به داخل قوس جوش برای کنترل قدرت جوشکاری و ایجاد یک محیط محافظ برای جلوگیری از آلودگی و اکسیداسیون در محل جوش را بر عهده دارد. این عمل باعث می‌شود که جوشکاری با دقت و کیفیت بالا انجام شود.

وظیفه اصلی تورچ جوشکاری انتقال سه مؤلفه مهم جریان برق، گاز محافظ، و الکترود یا سیم جوش به محل اتصال در فرایند جوشکاری گازی است. هدایت الکترود جوشکاری به داخل قوس جوش به منظور هدایت بهینه قدرت جوشکاری به الکترود و تامین محافظت مناسب از ناحیه قوس انجام می شود

انواع مشعل تورچ جوشکاری بر اساس گاز محافظ جوشکاری:

• آرگون گاز محافظی که بیشتر در جوشکاری TIG و MIG استفاده می‌شود و محیطی خنثی و تمیز برای جوش ایجاد می‌کند.
•  گاز محافظی که بیشتر در جوشکاری MIG به‌ویژه در جوشکاری فلزات سنگین کاربرد دارد.
• پلاسما گازهای پلاسما برای ایجاد حرارت شدید در فرآیند جوشکاری پلاسما استفاده می‌شوند که امکان برش و جوشکاری دقیق‌تری را فراهم می‌آورد.

انواع مشعل تورچ جوشکاری بر اساس نوع خنک کننده:

• هوا خنک در این نوع تورچ، هوا به‌عنوان عامل خنک‌کننده عمل می‌کند و معمولاً برای کارهای سبک و کوتاه‌مدت استفاده می‌شود.
• آب خنک برای جوشکاری‌های سنگین و بلندمدت، تورچ‌های آب‌خنک مناسب‌تر هستند که به‌طور مؤثرتر از گرم شدن بیش‌ازحد جلوگیری می‌کنند.

انواع تورچ جوشکاری بر اساس نحوه استفاده و نوع فلز:

• پوش پول  نوع تورچ برای جوشکاری‌های خاصی طراحی شده است که به پوشش فلزی در محل جوش نیاز دارند
• قرقره دار تورچ‌هایی که برای استفاده در جوشکاری سیم‌پودری طراحی شده‌اند و به‌طور خودکار سیم را به محل جوش تغذیه می‌کنند.
• سیم پودری این تورچ‌ها برای تغذیه سیم‌های پودری در فرآیند جوشکاری مناسب هستند.
• دود گیر تورچ‌های مخصوصی که برای جلوگیری از انتشار دود در حین جوشکاری طراحی شده‌اند و محیط کار را پاک نگه می‌دارند.

مشعل جوشکاری

• انواع مشعل جوشکاری برای رفع نیازهای جوشکاری یا برشی خاص ساخته می شوند.

با در نظر گرفتن این موضوع، مشعل های جوشکاری در دسته بندی های زیر قرار می گیرند:

• مشعل های جوشکاری فشار مثبت

• مشعل های جوشکاری انژکتوری

مشعل جوشکاری با فشار مثبت

مشعل های جوشکاری فشار مثبت که به عنوان مشعل های جوشکاری فشار مساوی یا فشار متوسط ​​نیز شناخته می شوند، نوعی خاصی از انواع مشعل جوشکاری هستند که نیاز به تامین اکسیژن و گاز سوخت دارند.

در این نوع از انواع مشعل جوشکاری، اکسیژن و گاز سوخت با فشار مساوی وارد محفظه اختلاط می شوند. در این بخش، چند لوله اختلاط کننده وجود دارد که از استیلن موجود در لوله های فشار قوی بهره می برند. با تعویض سر مشعل، امکان ایجاد شعله های مختلف نیز وجود دارد.

مشعل جوشکاری نوع انژکتوری

مشعل های جوشکاری انژکتوری از نظر ظاهری شبیه مشعل های مثبت هستند، اما مکانیسم داخلی آنها متفاوت است. قابل توجه ترین تفاوت این است که مشعل های انژکتوری می توانند فشار گاز استیلن را تنظیم کنند؛ کاری که مشعل های مثبت نمی توانند انجام دهند.

این نوع مشعل از انواع مشعل جوشکاری، برای استفاده در فرایندهای جوشکاری اکسی استیلن و برشکاری اکسی گاز طراحی شده است. ویژگی مهم این نوع، آن است که در قسمت وسط، سوراخ های ریزی دارد که گاز اکسیژن با فشار ۲.۵ تا ۳ بار از آن خارج می شود.

زمانی که گاز اکسیژن با فشار بالا از سوراخ مرکزی خارج می‌شود و وارد فضای بزرگ‌تری می‌شود، یک حالت خلأ ایجاد می‌شود که به مکش گاز استیلن به داخل محفظه اختلاط می‌انجامد. در این محفظه، ترکیب اکسیژن و استیلن صورت گرفته و مخلوط حاصل از سر نازل برای احتراق و ایجاد شعله خارج می‌شود.

مشعل‌های انژکتوری بر اساس کاربرد در صنایع مختلف به چند نوع تقسیم می‌شوند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• مشعل‌های پروپان؛ مناسب برای جوشکاری یا برش فلزات با گاز پروپان

• مشعل‌های لحیم‌کاری؛ طراحی شده برای فرآیند لحیم‌کاری دقیق

• مشعل‌های گاز مپ؛ مورد استفاده در کاربردهای صنعتی و سنگین‌تر

• مشعل‌های جوشکاری اکسی‌استیلن؛ مناسب برای جوشکاری و برشکاری با دقت بالا

تفاوت مشعل با تورچ جوشکاری

تفاوت اصلی بین مشعل و تورچ جوشکاری در کاربرد و ساختار آن‌ها نهفته است. مشعل جوشکاری معمولاً به ابزارهایی اطلاق می‌شود که برای ایجاد حرارت و قوس الکتریکی در فرآیندهای مختلف جوشکاری استفاده می‌شوند، در حالی که تورچ بیشتر به ابزاری اشاره دارد که برای هدایت گاز محافظ و الکترود در جوشکاری‌های دقیق مانند TIG و MIG طراحی شده است. در واقع، تورچ‌ها بخشی از مشعل‌ها هستند که وظیفه هدایت جریان گاز و الکترود را بر عهده دارند و ساختار سبک‌تر و خاص‌تری دارند.

موارد زیر مهم‌ترین تفاوت‌های این دو هستند:

• تعریف تورچ جوشکاری

• تفاوت در عملکرد

• تفاوت در ساختار

• تفاوت در گاز و الکترود

1. تعریف تورچ جوشکاری

تورچ جوشکاری به دستگاهی اطلاق می‌شود که در آن گاز یا قوس الکتریکی برای ذوب کردن فلز و اتصال آن‌ها استفاده می‌شود. این ابزار اغلب در جوشکاری TIG و MIG به‌کار می‌رود و می‌تواند گاز محافظ را به ناحیه جوش وارد کند تا از اکسیداسیون و آلودگی‌های خارجی جلوگیری کند.

2. تفاوت در عملکرد

مشعل جوشکاری معمولاً برای انواع مختلف جوشکاری و برش فلزات طراحی شده است؛ اما تورچ جوشکاری بیشتر در فرآیندهای جوشکاری TIG و MIG استفاده می‌شود و وظیفه اصلی آن ایجاد قوس الکتریکی و هدایت گاز محافظ است. در واقع، تورچ جوشکاری بخشی از مشعل است که وظیفه هدایت جریان گاز و الکترود را بر عهده دارد.

3. تفاوت در ساختار

تورچ جوشکاری نسبت به مشعل‌های جوشکاری ساختار کوچکتر و سبک‌تری دارد. این ابزار به‌طور خاص برای استفاده در جوشکاری‌های دقیق طراحی شده است. از طرفی، مشعل‌های جوشکاری که در جوشکاری با گاز اکسی‌استیلن یا جوشکاری قوسی به کار می‌روند، دارای ساختار پیچیده‌تری هستند.

4. تفاوت در گاز و الکترود

در مشعل‌های جوشکاری، معمولاً از گاز محافظ (مثل آرگون) برای محافظت از قوس الکتریکی و محل جوش استفاده می‌شود. در تورچ‌های جوشکاری نیز این گازها برای محافظت از قوس الکتریکی و جلوگیری از اکسیداسیون فلز به کار می‌روند؛ همچنین در مشعل‌های جوشکاری TIG از الکترود تنگستنی استفاده می‌شود، در حالی که در تورچ‌های جوشکاری MIG، الکترود مصرفی است.

در آخر

برای درک بهتر عملکرد مشعل‌های جوشکاری، ابتدا باید بدانیم که تورچ جوشکاری چیست. این ابزار مهم در فرآیند جوشکاری گازی، نقش اساسی در انتقال سه مؤلفه حیاتی شامل جریان برق، گاز محافظ و الکترود یا سیم جوش به محل اتصال دارد. تورچ جوشکاری معمولاً به‌صورت اتوماتیک یا نیمه‌اتوماتیک طراحی می‌شود و وظیفه هدایت الکترود به داخل قوس جوش برای کنترل قدرت جوشکاری و ایجاد یک محیط محافظ برای جلوگیری از آلودگی و اکسیداسیون در محل جوش را بر عهده دارد. این عمل باعث می‌شود که جوشکاری با دقت و کیفیت بالا انجام شود. وظیفه اصلی تورچ جوشکاری انتقال سه مؤلفه مهم جریان برق، گاز محافظ، و الکترود یا سیم جوش به محل اتصال در فرایند جوشکاری گازی است. هدایت الکترود جوشکاری به داخل قوس جوش به منظور هدایت بهینه قدرت جوشکاری به الکترود و تامین محافظت مناسب از ناحیه قوس انجام می شود